Evcil ve yabanıl kediler arasındaki benzerlikler, dış görünüşten öteye gider: Tümü aynı biçimde, tabanlarına değil de parmak uçlarına basarak yürürler; çok hızlı gidebilirler; aşağı yukarı tümü çok iyi tırmanır ve atlar. Kedi, çok ihtiyatlı bir hayvandır; ama tehlikeyle karşı karşıya geldiğinde kaçmaz; olduğu yerde kalarak, daha büyük görünmek için sırtını kamburlaştırır, dikilir, bir anlamda kafa tutar.
Kedinin gövdesi son derece esnek, zarif, çabuktur ve peşine düştüğü avı avlamakta son derece etkilidir. En güçlü kaslar sırtta, arka bacaklarda, boyunda ve omuzlarda bulunur. Belkemiğinin omurları birbirine bağlayan bağlarla değil, kaslarla bağlı olduğundan, hayvana büyük esneklik kazandırır. Göğüs kemiği uzamıştır ve omuz ekleminin çok esnek olması, ön ayakların her yöne rahatça hareket etmesini sağlar. Bütün bu özellikler sayesinde kedi, çok çevik bir hayvandır.
Tırnaklar
tırnakları kıvrık ve çok sivri, avını yakalamaya çok elverişlidir: İçeri çekilebilen tırnakları, normal olarak gizlidir ve ancak gerek duyulduğunda dışarı çıkarılır. Kedi, genel olarak, tırnakları içeri çekili ve çok sessiz yürüdüğü için, kurbanını gafil avlar. Kediler, ara sıra tırnaklarını sert yüzeylere sürterek, aşınan dış tabakları yenilerler. Genellikle ön ayaklarında beşer, arka ayaklarında dörder parmak vardır; ancak, altı ya da yedi parmaklı kedilerde görülmüştür. (Bu, kalıtımsal bir bozukluktur.)
Dişler ve dil
Kediler, yaşam boyu iki kez diş çıkarırlar: Yirmi süt diş, yaklaşık altı aylıkken dökülüp, yerine otuz sürekli diş çıkar. Köpek dişleri çok uzun ve keskin olduğu için, kedi, kurbanına bunları saplayıp, onu öldürebilir.
Kedinin dili, uzun, yassı ve pürtüklüdür. Böylece, bir kemiğin üstündeki etlerin tümünü yalayıp temizleyebilir. Dilini, beden temizliğinde de kullanır.
Tüyler
Kedinin gövdesinde tüysüz yerler yalnızca burun, ayağın alt kesimi anüs ve memelerdir. Tüyler mevsimliktir ve her ilkbaharda yenilenir. Kaşlarının üstünde ve yüzünün iki yanında, sert kıllardan oluşan sakalları vardır. Bunlar, dokunmaya karşı çok duyarlı oldukları için, kedinin yüzünü korumakta yararlı olurlar.
Görme
Görme duyuları, en gelişmiş duyularıdır: Kediler, özgür yaşamlarında, daha çok geceleri avlanırlar; gözleri ağ tabakasının arkasında bulunan ve "tapetum" denilen bir yansıtıcı tabaka aracılığıyla, ağ tabakadan geçen ışık miktarını artırabilme yeteneğini taşır.
Kedi, duran şeylere oranla, hareket halindeki şeyleri daha iyi görebilir. Özellikle uzaklık kestirmede çok ustadır ve bu yeti, yiyeceğini avlanma yoluyla sağlayan her hayvan için çok önemlidir. Kedilerin göz rengi değişik olabilir; öte yandan, kedilerin renk körü olduğu, yalnızca kurşuninin çeşitli tonlarını seçebildiği sanılır.
Duyma
Kedinin işitme duyusu çok keskindir. İnsan kulağının duyabildiğinden çok daha yüksek frekanstaki sesleri rahatça işitir. Dış kulağın biçimi ve dik durması, hareketli olması, hayvanın her sesi yakalamasına olanak verir.
Üreme
Dişi kedi yavruları, beş aylıkken çiftleşebilirler. Kedilerin, köpekler gibi sınırlı çiftleşme evrimleri yoktur; ilkbahar ve yaz süresince, her birkaç haftada bir kızışabilirler. Her kızışma dönemi, birkaç gün ile üç hafta arası sürer. Bir dişi, çiftleşmediyse, hemen yeniden kızışabilir ve bunu erkeklere bağırarak bildirir.
Bir gebelik dönemi sonunda doğan yavruların her birinin babası başka olabilir; çünkü dişi, kızışma dönemi sırasında birkaç kez gebe kalabilir. Ortalama gebelik süresi, 58-62 gündür. Bu süre sonunda genellikle 4-5 yavru doğar. Siyam kedilerinin 8-9 yavrusu olabilir. Habeş kedilerininse genellikle yalnızca 1 ya da 2 yavrusu olur. Her yavru ayrı bir eten içinde doğar. Anne bu eteni diliyle yırtar ve yer; böylece hem yavruyu temizlemiş olur, hem de sütün memelerine gelmesini çabuklaştırır. Gözleri on gün kadar kapalı kalan kedi yavrularına bir-iki günlükken dokunulmamalıdır. Ayrıca, siyam kedileri dışında, erişkin erkek kediler yeni doğmuş yavrulardan uzak tutulmalıdır; çünkü yavrulara zarar verebilirler. Anne kedi yavrularını iki ay kadar emzirir.
Konu: ******kedı **** 
Perş. Tem. 30, 2009 7:48 pm
